اثرات متقابل غلظتهای مختلف سرم جنین گاو با کافئین یا هپارین بر باروری تخمکهای گاو و ایجاد پلی اسپرمی

جهت بررسی تاثیر کافئین یا هپارین در باروری آزمایشگاهی تخمکهای با یا بدون سلولهای کومولوس که در آزمایشگاه بالغ شده اند، پس از گرفتن تخمک از تخمدان گاوهای کشتار شده و بالغ نمودن انها در شرایط آزمایشگاه، نیمی از آنها با استفاده از محلول هیالورونیداز بدون سلولهای کومولوس گردیده و سپس هر دو گروه ( تخمکهای بالغ شده با سلولهای کومولوس اووفروس و تخمکهای بالغ شده که پس از بلوغ سلولهای کومولوس آنها گرفته شده است ) جهت تلقیح در محیطهای حاوی غلظتهای مختلف ( صفر تا 20 درصد ) از سرم جنین گاو ( ''FCS'' Fetal calf serom ) همراه یا بدون کافئین یا هپارین قرار گرفته و با اسپرم از انجماد خارج شده تلقیح گردیدند. در محیطهای حاوی 5 درصد تا 20 درصد از FCS در حضور کافئین میزان باروری تخمکهای دارای کومولوس ( 85 درصد تا 94 درصد ) به طور معنا داری ( 05/0 > P ) بیش از باروری تخمکهای بدون کومولوس ( 22 درصد تا 56 درصد ) بود. در این حالت 72 تولید هردو پیش هسته در گروههای مختلف آزمایش تفاوت معنا داری نداشته ولی درصد باروری با بیش از یک اسپرم ( پلی اسپرمی ) در هر یک از گروههای کومولوس دار با افزایش غلظت FCA از 10 درصد به 20 درصد افزایش یافت ( 27 درصد، 34 درصد، 58 درصد و 76 درصد به ترتیب برای غلظتهای صفر، 5 درصد، 10، و 20 درصد سرم ،. در تخمکهای بدون کومولوس، با افزایش غلظت سرم از 10 درصد به 20 درصد کاهش معناداری در میزان باروری و همچنین ایجاد پلی اسپرمی به وجود آمد. در حضور هپارین، باروری تخمکهای بدون کومولوس با افزایش غلظت سرم تغییری نداشته و در حد بالای خود ( 100 درصد ) قرار داشت. در این حالت ایجاد پلی اسپرمی در مجموع به طور محسوسی در تخمکهای بدون کومولوس بیش از تخمکهای دار بود. هنگامی که این آزمایشها در محیط فاقد کافئین و هپارین انجام شد، میزان باروری و همچنین ایجاد پلی اسپرمی به میزان شدیدی کاهش یافت. بدین ترتیب به نظر می رسد که: اولاً: حضور کومولوس در هنگام وجود کافئین می تواند به عنوان تحریک باروری مورد قبول قرار می گیرد. ثانیاً: هپارین در سلولهای بدون کومولوس اثر تحریکی بیشتری بر باروری تخمکهای گاو در غلظتهای مختلف FCS دارد. ثالثا: وجود FCS به تنهایی در محیط کشت پایه نمی تواند باعث تحریک باروری تخمکهای گاو گردد.